Over ons
Eerste generatie
Johannus en Johanna Bongers
Ons familiebedrijf vindt zijn oorsprong in 1928, toen Johannus Petrus Bongers (1900–1965) en zijn vrouw Johanna Wilhelmina Bongers – van Helvoort (1902–1998) de boerderij bouwden en ermee begonnen te boeren. Zij waren de eerste generatie op dit erf en legden de basis voor wat inmiddels is uitgegroeid tot een modern landbouwbedrijf.
​
In die tijd was het een echt gemengd bedrijf. Ze hielden 12 melkkoeien, 6 vaarzen, 4 werkpaarden, 8 zeugen met biggen en zo’n 150 kippen – dat aantal groeide later zelfs door tot wel 750. De paarden gebruikten ze voor het werk op het land, want machines waren er toen nog nauwelijks.
​
Op het land teelden ze vooral granen, aardappelen, mengsels voor voer en gras. Alles werd zoveel mogelijk in balans gehouden, zodat het bedrijf zichzelf grotendeels kon voorzien.
​
Tot 1965 hebben Johannus en Johanna samen met veel inzet en liefde voor het vak geboerd. Daarna droeg de familie het stokje over aan de volgende generatie.
Tweede generatie
Arnold en Toos Bongers
De tweede generatie op de boerderij bestond uit Arnoldus Gerardus Bongers (1928–1996) en zijn vrouw Toos Bongers – van Dongen (1930–2019). Arnold groeide op op het erf, maar het was oorspronkelijk de bedoeling dat zijn broer het bedrijf zou overnemen. Daarom verhuisden Arnold en Toos na hun huwelijk in 1954 naar langenboomseweg 107 en begonnen daar hun boerderij.
Toch namen zij uiteindelijk het boerenbedrijf van Arnold’s ouders over, en vanaf 1954 runden zij samen de boerderij aan de langenboomseweg 103. In 1959 werd hun eerste zoon Piet geboren, als vierde van in totaal acht kinderen. Alle 8 de kinderen werkte mee op de boerderij, zo hielpen ze bijvoorbeeld met het schoonmaken van de melkput. Maar ook met de melk over een zeef gooien, zo ging het vuil eruit, dit lieten ze dan even staan waarna het room werd afgeschept en hier werd dan slagroom van gemaakt. De melkbussen werden door de melkfabriek opgehaald, als deze terug kwamen zat er altijd in een melkbus karnemelk waar ze dan karnemelkse pap van maakte.​
​
Arnold en Toos bouwden het bedrijf langzaam verder uit. In de jaren ’70 groeide de melkveestapel flink: van 18 koeien naar 65 koeien in 1972. In 1975 besloten ze te stoppen met de varkenshouderij. Door de ruilverkaveling in 1970 veranderde de inrichting van het land, wat nieuwe kansen gaf voor modernisering. Ze stapten over van paarden naar mechanisatie en waren er vroeg bij met een zelfbinder – een machine die leek op een kleine combine.
Naast het vee hielden ze ook altijd paarden, pony’s en honden op het erf. In 1984 droegen ze het bedrijf over aan hun zoon Piet. Zelf verhuisden ze naar een nieuw huis op eigen grond aan de Langenboomseweg 109, dat ze tegelijk met de nieuwe melkstal op het erf lieten bouwen.
Arnold en Toos boerden van 1954 tot 1986 met hart en ziel, en vormden zo een belangrijke schakel in de ontwikkeling van het familiebedrijf.
Derde generatie
Piet en Monique Bongers
In 1984 nam Piet Bongers het familiebedrijf over van zijn ouders Arnold en Toos. Hij werkte al vanaf zijn 18e volop mee op de boerderij, hielp ’s nachts met kippen laden en reed in het maisseizoen mee op de tractor. In datzelfde jaar trouwde hij met Monique Hermens.
(Zie foto links: trots poserend voor de nieuwe melkstal – Toos en Arnold Bongers, Monique en Piet Bongers, Martien en Til Hermens)
​
Samen zetten Piet en Monique het bedrijf voort. Monique nam de zorg voor de kalfjes volledig op zich en speelde een onmisbare rol in het dagelijkse reilen en zeilen van het bedrijf. Bij het melken bracht ze elke ochtend en avond koffie in de melkput – een vertrouwd moment van rust tijdens de drukke werkdagen.
​
De melkstal, gebouwd in 1984, was jarenlang het kloppend hart van het bedrijf. Bij slecht weer werd die ruimte zelfs gebruikt als wandelplek voor Johanna Bongers (1e generatie) en kleindochter Karen (4e generatie). Samen liepen zij dan rondjes door de melkput – een bijzonder familiebeeld dat generaties verbindt.
​
De melkveestapel groeide onder leiding van Piet en Monique door tot zo’n 115 koeien. Piet werkte met verschillende rassen en kruisingen, en investeerde steeds weer in vernieuwing. De eerste tractor was een Ford, later volgden een Johne Deere, een David Brown, een Fendt en tegenwoordig een Valtra.
​
In 1989 werd Karen geboren. Tot haar achtste riep ze vol overtuiging dat ze boerin zou worden, maar uiteindelijk koos ze een andere richting. Daarmee werd het voor het eerst onduidelijk of het familiebedrijf in de toekomst nog een opvolger zou hebben.
​
Door her nummering in de straat veranderde het adres van de boerderij van Langenboomseweg 47 naar 103 – maar de plek en de toewijding bleven hetzelfde.
Vierde generatie
Karen en Robert Sepp
Waar het even leek alsof de familietraditie zou stoppen, kwam in 2019 toch de omslag. Na het overlijden van haar moeder Monique ontdekte Karen Bongers dat het boerenleven haar meer raakte dan ze had verwacht. Als kind riep ze tot haar achtste dat ze boerin wilde worden – daarna zag ze vooral de zware kant van het vak: altijd thuis moeten zijn, weinig vrije tijd.
Een belangrijke verandering kwam in 2021, toen het bedrijf omschakelde naar natuurinclusief boeren. Dat betekende een andere manier van werken: meer aandacht voor biodiversiteit, bodemgezondheid en natuurlijk evenwicht. Deze nieuwe aanpak gaf een andere invulling aan het boerenbedrijf en maakte het voor Karen aantrekkelijker om de stap richting het erf alsnog te zetten.
Karen en haar partner Robert Sepp kennen elkaar sinds 2006 en trouwden in 2019. In oktober 2022 besloot Karen haar baan op te zeggen en fulltime op de boerderij te gaan werken. Sindsdien runt zij samen met haar vader Piet het bedrijf. De bedoeling is dat zij en Robert het in de toekomst volledig overnemen en zo de vierde generatie op het erf vormen.
Karen is opgeleid als chemisch laborant, Robert werkt als systeembeheerder. Hun achtergrond buiten de landbouw brengt nieuwe inzichten en ideeën mee, die zij combineren met de ervaring van de vorige generaties. Samen zetten zij zich in voor een toekomstbestendig familiebedrijf waarin natuur en landbouw hand in hand gaan.
Tijdlijn
1928
Johannus en Johanna Bongers bouwen de boerderij en starten een gemengd bedrijf met koeien, varkens, kippen en werkpaarden.
1954
Arnold en Toos Bongers trouwen en nemen het bedrijf over.
1959
Zoon Piet Bongers wordt geboren
1970
Ruilverkaveling zorgt voor veranderingen in de inrichting van het land. Mechanisatie neemt toe.
1972–1980
De melkveestapel groeit van 18 naar 64 koeien.
1975
De varkenshouderij stopt.
1984
Zoon Piet Bongers neemt het bedrijf over van zijn ouders. In hetzelfde jaar trouwt hij met Monique Hermens. Er wordt een nieuwe melkstal gebouwd.
Piet bouwt het bedrijf verder uit tot 115 melkkoeien.
1989
Dochter Karen Bongers wordt geboren.
2000
Piet en Monique ervaren een spiritueel keerpunt, waardoor hun visie op het boeren verandert. Ze gaan steeds meer werken volgens biologische principes.
2005
Start van de omschakeling van gangbaar naar biologisch.
2007
Het bedrijf is officieel biologisch.
In hetzelfde jaar verdwijnen de melkkoeien wegens gezondheidsproblemen. Het bedrijf richt zich voortaan op biologische akkerbouw. Piet blijft jongvee houden uit liefde voor de koeien.
2019
Karen en Robert trouwen.
Monique Bongers–Hermens overlijdt. Dit heeft grote impact op het gezin en het bedrijf.
2021
Plannen worden onderzocht om het bedrijf verder om te schakelen naar natuurinclusieve landbouw.
Rimaud Laperre doet bodemonderzoek en ontdekt daadwerkelijk een breuklijn onder het terrein.
2022
Karen Bongers stopt met haar baan en komt fulltime op de boerderij werken.
Samen met haar vader Piet runt zij het bedrijf, met de bedoeling het op termijn over te nemen. Daarmee start de vierde generatie op het erf.
2024
Piet en Karen volgen een cursus Biologisch dynamisch boeren.